Zaman kanak-kanak dulu, aplikasi seperti Waze dan Maps, hanya boleh dilihat dalam cerita kartun. Jam tangan yang boleh jadi telefon seperti Apple Watch juga hanya boleh dilihat dalam cerita kartun. Semua teknologi tu seolah-olah sesuatu yang mustahil pada orang awam ketika itu.

Tetapi pada hari ini, ianya sudah jadi realiti dan sesuatu yang biasa bagi orang awam. Ia bukan lagi sesuatu perkara yang menghairankan kalau kita bercakap dengan jam tangan seperti Apple Watch, siap boleh nampak muka pemanggil lagi.

Ketika ianya dianggap sesuatu yang mustahil bagi orang awam, IDEA itu sebenarnya sudah jadi realiti DALAM KEPALA engineer yang mencipta alatan canggih itu. Perkara itu adalah IMPIAN bagi engineer untuk menjadikan idea itu satu realiti.

Realiti Sebelum Realiti

Begitu jugalah dengan IMPIAN HIDUP kita.

Sebelum ianya menjadi realiti di dunia realiti, ia perlu menjadi realiti dalam pemikiran kita dulu. Bila ianya sudah masuk dalam sub-concious mind, kita akan mula bekerja tanpa sedar untuk menjadikan IMPIAN itu satu realiti di DUNIA REALITI, insyaAllah.

“Believe you can and you’re halfway there” – Theodore Roosevelt

Selagi ianya belum jadi realiti dalam fikiran kita, mustahil untuk kita mencapainya.

Impian Dianggap Idea Gila

Saya masih ingat kisah 13 tahun lalu. Saya impikan “mempunyai pendapatan kukuh berjumlah 5 angka sebulan tanpa perlu keluar bekerja”. Saya mahukan FREEDOM of time.

Impian itu dianggap ‘gila’ oleh kawan-kawan rapat saya sebab gaji saya belum pun mencecah RM2,000. Untuk dapat pendapatan sebanyak itu sahaja pun, saya terpaksa keluar bekerja “pergi pagi balik petang”.

Jadi ia dianggap idea gila.

Walaupun kawan-kawan melihat idea itu sebagai idea gila (tak masuk akal), tetapi bagi saya, ia bukan idea gila. Saya sudah melihat dengan mata kepala saya sendiri mereka yang sudah mencapainya. Impian itu sudah menjadi realiti DALAM KEPALA saya walaupun kawan-kawan rapat anggap itu idea gila.

“Whatever the mind of man can conceive and believe, it can achieve” – Napoleon Hill

Makna Kejayaan Berbeza-beza

Salah seorang kawan rapat saya suruh saya lupakan idea gila itu. Itu nasihat yang jujur dari beliau untuk saya. Katanya, saya ada ada kelulusan akademik yang baik, kenapa tidak saya jadi pensyarah di universiti sahaja?

Beliau ajak saya sambung Master dan PhD, dan seterusnya menjadi pensyarah. Katanya, bila jadi pensyarah, kami boleh dapat “time freedom” mengikut definisi beliau.

Saya tetap berpegang kuat dengan IMPIAN saya itu. Time freedom bagi saya ialah mempunyai pendapatan pasif yang cukup tanpa perlu bekerja. Kalau masih perlu bekerja, paling baik yang saya boleh dapat hanya masa yang lebih fleksible, tetapi bukan “freedom” yang saya maksudkan.

Akhirnya, kami membawa halatuju hidup masing-masing.

Cabaran Mengekalkan Impian

Saya masih bekerja di syarikat swasta di Kuala Lumpur sambil mengejar impian saya, tetapi beliau menjadi pensyarah di universiti.

Ketika beliau bekerja sebagai pensyarah di sebuah universiti awam, kekadang hati saya agak tergugat bila melihat gajinya yang lebih besar berbanding gaji saya di syarikat swasta, bahkah dia mempunyai waktu kerja yang lebih fleksible berbanding kerja saya sebagai akauntan.

Bila kami berjumpa, beliau ingatkan saya secara jujur lagi sekali, lupakan idea gila saya itu. Lebih baik saya jadi pensyarah seperti beliau. Saya boleh dapat freedom juga (mengikut definisi beliau sendiri).

Jalan Kejayaan Masing-masing

Lepas 13 tahun berlalu, hari ini, beliau sudah mempunyai title Dr (PhD) dan mencapai apa yang beliau impikan.

Saya pula tak mempunyai apa-apa “title”, tetapi hari ini saya sudah capai FREEDOM yang saya impikan dahulu, yang pernah dianggap sebagai idea gila oleh kawan rapat saya itu.

Alhamdulillah. Puji-pujian bagi Allah atas nikmat ini. Hidup ini benar-benar satu pilihan… Kami masing-masing berjaya mengikut definisi kejayaan kami masing-masing…

Begin with end in mind. Mulakan perjalanan menggapai kejayaan dengan sebuah impian hidup yang besar. InsyaAllah.

Zulkifli
Damansara Damai
6 April 2017
10 Rejab 1438H

[Kredit foto : lovingonme]